Каб з’явілася жаданне застацца
“Кожны малады спецыяліст, які прыязджае па размеркаванні на сваё першае месца працы з другога раёна або вобласці, з першых жа дзён думае пра тое, каб хутчэй адпрацаваць і вярнуцца дадому. Такім быў некалі я, такія і ўсе, хто ў гэтым годзе прыехаў пасля завяршэння вучобы ў Глускі раён”, — сказаў, пачынаючы традыцыйную штогадовую сустрэчу з маладымі спецыялістамі, старшыня раённага выканаўчага камітэта Юрый Дымша. Між тым, прадоўжыў думку кіраўнік раёна, праблема замацавання кадраў у раёне стаіць даволі востра, літаральна ва ўсе сферы гаспадарання патрабуюцца кваліфікаваныя работнікі, ініцыятыўныя спецыялісты, ёсць патрэба ў кіруючых кадрах. Таму задачы гэтай сустрэчы, падкрэсліў Юрый Дымша, — высвятліць, як уладкаваліся маладыя спецыялісты, як іх сустрэлі на іх першым месцы працы, ці добра наладжаны бытавы бок жыцця, ці ўсё ладзіцца на рабочым месцы ў вырашэнні вытворчых праблем.
У гэтым годзе ў Глускі раён па размеркаванні прыехалі 105 маладых спецыялістаў. Для параўнання зазначым, што летась іх было 57. Як гаворыцца, розніца адчувальная. Сферу адукацыі папоўнілі 11 педагогаў, установы аховы здароўя — 5 медыкаў, па 2 маладыя спецыялісты пачалі працоўную дзейнасць у мясцовым аўтапарку, у “Рамбудзе”, санаторнай школе-інтэрнаце і райвыканкаме. Па адным навічку ў “Жылкамгасе” і раённым аддзеле па надзвычайных сітуацыях. Штогод папаўняюцца маладымі кадрамі прадпрыемствы гандлю і грамадскага харчавання, сяголета ў Глускае раённае спажывецкае таварыства ўладкаваліся 7 такіх спецыялістаў, столькі ж маладых работнікаў прынялі нашы ўстановы культуры, 3 чалавекі ўліліся ў калектыў Глускага лясгаса і 9 работнікаў пачалі працаваць у будаўнічай арганізацыі ПМК-249. Як і заўсёды, самы большы атрад маладых спецыялістаў прыйшоў працаваць у сельскагаспадарчыя арганізацыі раёна — 55 чалавек. Адразу трэба адзначыць, што не ўсе размеркаваныя выпускнікі прыступілі да работы ў гэтых працоўных калектывах: некаторыя, аформіўшы дакументы, пайшлі ў адпачынак па догляду дзіцяці, а хтосьці з юнакоў прызваны ў армію.
Тыя ж, хто пачаў працоўную дзейнасць на Глушчыне, былі запрошаны на гэту сустрэчу ў раённы выканаўчы камітэт, і з кожным з прыехаўшых старшыня райвыканкама пазнаёміўся асабіста. Умовы пражывання, заработная плата, працоўныя абавязкі, адносіны калег і кіраўніцтва — усё цікавіла кіраўніка раёна, таму што ад усіх гэтых прычын у іх сукупнасці і залежыць тое, ці захоча малады спецыяліст застацца ў раёне пасля таго, як адпрацуе абавязковыя два гады. Трэба зазначыць, што ўсе мясцовыя СВК забяспечылі сваіх спецыялістаў жыллём. У раённым жа цэнтры толькі некаторыя атрымалі месцы ў інтэрнатах, іншым даводзіцца жыць на кватэрах, але згодна з працоўнымі дагаворамі прадпрыемствы поўнасцю або часткова кампенсуюць выдаткі па аплаце. Таму колькі-небудзь значных скаргаў на ўмовы пражывання і працы ад маладых спецыялістаў не паступала, тыя ж просьбы або пажаданні, што былі выказаны, кіраўнік раёна ўзяў на асабісты кантроль, па некаторых даў адказы прама падчас сустрэчы. Давалі свае каментарыі таксама кіраўнікі мясцовых прадпрыемстваў і спецыялісты па кадравай рабоце, бо ад іх агульных намаганняў залежыць, ці захоча гэта маладое папаўненне застацца ў раёне. “Наша задача, — падкрэсліў Юрый Дымша, — так наладзіць вытворчы працэс на рабочым месцы, паклапаціцца пра бытавыя зручнасці і вольны час, каб думкі пра ад’езд з раёна памяняліся на жаданне тут застацца, бо моладзь — развіццё Глушчыны, прадаўжэнне жыцця”.
Таццяна ЛУКАШЭВІЧ