Патрыятычнае выхаванне пачынаць ніколі не рана, пра гэта падумалася, калі прысутнічала на тэматычных занятках у Дакольскім дзіцячым садзе.
“Дарога да Перамогі” — так называлася мерапрыемства, якое падрыхтавала і правяла разам са сваёй памочніцай Таццянай Крэмзай выхавацель старэйшай групы Таццяна Серада. Сельскі сад не гарадскі, група рознаўзроставая, дзетак не багата (10 чалавек ад 4 да 6 гадоў), але трэба было бачыць, як засяроджана хлопчыкі і дзяўчынкі слухалі выхавацеля, як спявалі ваенныя песні, танцавалі па парах знакамітую “Сінюю хусцінку” і “Майскі вальс”, як вялі абарону і перавязвалі параненых. Потым дзеянне перамясцілася на гульнявую пляцоўку, што ва ўтульным садаўскім дворыку. Там было вырашана правесці ваенныя вучэнні, каб з сушы, з паветра і з мора адбіць нападзенне ворага. Ці трэба казаць, з якім задавальненнем хлопчыкі, ды і дзяўчынкі таксама, разбіўшыся на каманды, з карабля, з самалёта і з танка (няхай сабе і драўляных) вялі трапную стральбу па жывой сіле і ваеннай тэхніцы ворага. Увесь запас боепрыпасаў быў выкарыстаны, непрыяцель быў разбіты, і перамога засталася за намі, а ўсе байцы былі ўзнагароджаны чырвона-зялёнымі стужачкамі з яблыневай кветкай. Але адна справа гульня, а зусім іншая — сапраўдная вайна. Таццяна Анатольеўна расказала сваім выхаванцам, што ў гады Вялікай Айчыннай вайны шмат людзей загінула, і на іх сельскіх могілках ёсць пахаванне ваенных гадоў. Сюды, да помніка з чырвонай зоркай, дзеці і прынеслі кветкі, каб ушанаваць памяць тых, хто адстаяў для нас наша мірнае жыццё.
— Магчыма, і не ўсё зразумелі, магчыма, і не ўсё запомніцца дзецям з гэтых заняткаў, — гаворыць загадчыца дзіцячага сада Святлана Герасімчук. — Выхаванне чалавека, у тым ліку яго патрыятычных пачуццяў, — працэс працяглы, і пачынаць яго трэба з ранняга ўзросту. Сённяшнія заняткі расказалі дзецям пра вайну, пра свята Перамогі. Але я спадзяюся і хачу пажадаць нашым выхаванцам, каб іх жыццёвыя перамогі былі толькі мірнымі.
Т. ЛУКАШЭВІЧ
Фота С. РУДЗІНСКАГА
