Жыву я па вуліцы Кірава ў Глуску, пошту ў наш дом прыносіць прыемная і добразычлівая жанчына Алена Уладзіміраўна Мароз. Нас, старажылаў дома, яна добра ведае, заўсёды прапануе, што можна выпісаць. Чытаеш потым той часопіс альбо газету і дзіву даешся: як яна ведала, што іменна гэта мне і цікава, што іменна гэта мне і патрэбна. І пенсію яна заўсёды прыносіць своечасова, каторы раз бывае, што мяне і дома няма: узрост — то аптэка, то бальніца, дык паштальён потым і другі раз зойдзе, каб мяне дома застаць, і пры гэтым ніколі не злуецца, заўсёды ў добрым настроі, заўсёды з усмешкай. І хвілінка ў яе знойдзецца, каб навіну паведаміць, слова добрае сказаць. А гэта так патрэбна чалавеку, асабліва ў сталым узросце. Пасля яе наведвання і таблетка ад артэрыяльнага ціску не патрэбна, паштальёнка для мяне — як тое сонейка, што зазірае ў маю кватэру.
Дзякуй вам, Алена Уладзіміраўна, за вашу працу, за ваш добры характар, і са святам, з Сусветным днём пошты, здароўя і поспехаў вам.
Анастасія ЖАРНАКЛЁВА, Глуск
