Думаю, многія пагодзяцца з тым, што не на ўсіх святах разам з дарослымі павінны быць дзеці. Але Дзень Перамогі — з тых святаў, дзе іх прысутнасць проста неабходная, і менавіта побач з дарослымі. Аб гэтым я думала, гледзячы, як глушчане збіраюцца на парад 9 Мая, дзе ў адной калоне былі людзі розных пакаленняў, ад ветэранаў да зусім маленькіх дзяцей. Магчыма, некаторыя з малых яшчэ нават дакладна і не разумеюць, за што ваявалі гэтыя дзядулі з узнагародамі на грудзях і чаму тата дорыць ім кветкі, але дух свята, павага да гісторыі ў іх, мабыць, народзіцца і будзе расці…
Калона выстраілася, шэсце да мемарыяла Воінскай Славы пачынаецца, і па дарозе да яго далучаюцца ўсё новыя і новыя людзі — школьнікі, дарослыя, афіцэры, воіны-інтэрнацыяналісты, прадстаўнікі прадпрыемстваў і грамадскіх аб’яднанняў… Нехта з ідучых узгадвае, як у такой жа калоне колькі дзясяткаў год назад ішлі вялікім строем удзельнікі вайны, партызаны, салдаты. На жаль, час няўмольны, многіх ужо няма, але сёння яны таксама ў страі: іх партрэты ў “Бессмяротным палку” нясуць унукі і праўнукі. Дарэчы, так і пытаюцца адзін у аднаго: не чый партрэт ты нясеш, а хто гэта сёння з табою?
Мітынг каля помніка Воінскай Славы пачынаецца з Дзяржаўнага гімна Рэспублікі Беларусь. Выносяцца Дзяржаўны флаг і флаг Глускага раёна, за імі знамёны Беларускага рэспубліканскага саюза моладзі і піянерскай арганізацыі, пачэснае права іх вынесці дадзена тым, хто зараз, у мірны час, праслаўляе Глушчыну. Гэта вучні гарпасялковых школ, спартсмены, актывісты і выдатнікі вучобы, і кіраўнікі прадпрыемстваў — пераможцаў раённага спаборніцтва.
Гучаць словы віншаванняў, словы гонару за тых, хто не скарыўся, хто проста не мог дазволіць такога, каб вораг-акупант асталяваўся на роднай зямлі. На франтах Вялікай Айчыннай змагаліся 6 597 нашых землякоў, 4 725 з іх загінулі. Іх памяць, а таксама памяць тых, хто памёр пасля вайны, не ачуняўшы ад раненняў, памяць мірных жыхароў, якія сталі ахвярамі фашызму, ушанавалі хвілінай маўчання. Сёння ў Глускім раёне жыве 15 ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны, на жаль, на свяце яны змаглі прысутнічаць не ўсе, але ўсе атрымалі падарункі і кветкі, а іх імёны прагучалі на ўрачыстым мітынгу, іх назваў у сваім прывітальным слове старшыня раённага выканаўчага камітэта Уладзімір Царыкаў. З віншаваннямі выступіў старшыня савета ветэранаў Валерый Сураўнёў.
Невялікая музычная тэатралізаваная пастаноўка быццам перанесла нас у далёкі 1941-ы… Горыч расстання, страх перад невядомым і гарачая вера ў Перамогу — усе гэтыя пачуцці пастараліся перадаць артысты. І вось ужо пад мірным небам спяваюць і танцуюць шчаслівыя дзеці, унукі і праўнукі абаронцаў Айчыны, а ў неба ўздымаюцца рознакаляровыя паветраныя шарыкі. Ці не за гэта ваявалі нашы дзяды і прадзеды? Да помніка Воінскай Славы ўскладаюць кветкі і вянкі ветэраны, прадстаўнікі грамадскіх аб’яднанняў, Камуністычнай партыі Беларусі, працоўных калектываў. Урачысты мітынг, прысвечаны 72-годдзю з Дня Вялікай Перамогі, завяршаецца.
Тым часам у цэнтры Глуска таксама разгортваецца свята. Музыка, песні ў выкананні спачатку аматарскага аб’яднання “Зносіны”, пасля — артыстаў раённага Дома культуры, самадзейных спевакоў і выхаванцаў дзіцячай школы мастацтваў. Для дзяцей — батуты, атракцыёны, забаўляльная праграма. Хочаш што купіць — калі ласка, да гандлёвых палатак. Цікава было прайсціся і каля падвор’яў сельскіх гаспадарак раёна, можна было палюбавацца (і набыць, канешне) на прыгожыя сувеніры, зробленыя рукамі майстроў Заеліцкага Дома рамёстваў, педагогаў і выхаванцаў Цэнтра творчасці і Веснаўскага дома-інтэрната. Шматлюдна было на “салдацкай паляне”, дзе ўсе жадаючыя частаваліся “салдацкай” кашай.
Абавязковая састаўляючая любога вялікага мерапрыемства — спартыўная. На жаль, з-за непагоды прыйшлося адмяніць лёгкаатлетычную эстафету сярод школьнікаў, а ўсё астатняе, што было заяўлена, адбылося, у тым ліку паказальныя выступленні зборнай таэквандыстаў і таварыская сустрэча па футболе. Што датычыцца вынікаў спаборніцтваў, яны наступныя. У турніры па валейболе сярод дарослых мужчын удзельнічала тры каманды, перамагла зборная аграгарадка Заеліца. Турнір па міні-футболе сабраў чатыры каманды — з трох гарадскіх школ і Заеліцкага НПК, званне пераможцаў атрымалі вучні сярэдняй школы № 2. Пад пытаннем, дарэчы, быў і лёгкаатлетычны крос, бо якраз, як бегчы спартсменам, узняўся вецер ды пайшоў град. Але ўсе ж такі бегуны, а іх было 52 чалавекі, не спалохаліся. У выніку першымі да фінішу прыйшлі: Дзмітрый Барысік (1-е месца), Глеб Пятроў (2-е месца), Уладзіслаў Купчынскі (3-е месца).
Надвор’е, зрэшты, імкнулася перашкодзіць не толькі спартсменам. Але холад, дождж і снег ніяк не сапсавалі ўрачысты настрой і не паўплывалі на цеплыню, душэўнасць, што адчуваліся ў гэты вялікі дзень — Дзень Перамогі. Імёны тых, хто паклаў жыццё або здароўе за Радзіму, узгадвалі не толькі на трыбунах або канцэртных пляцоўках. У мясцовых праваслаўных храмах былі адслужаны паніхіды аб воінах, якія загінулі за веру і Айчыну, а таксама аб усіх памерлых, хто набліжаў Перамогу. Акрамя гэтага, 9 Мая Глускі раён наведалі прадстаўнікі яўрэйскай хасідскай суполкі з Бабруйска, яны ўсклалі вянок да помніка на Мыслачанскай гары, і рабін Шауль Хабаба правёў там памінальны абрад, такія ж малітоўныя дзействы былі праведзены і на магілах ветэранаў вайны, што пахаваны на яўрэйскіх могілках.
Аксана ВАСІЛЕЎСКАЯ
Больш здымкаў глядзіце ў раздзеле «Фотагалерэя. 2017 год». http://www.glusk.by/fotogalereya/2017-god/
