У аграфірму “Слаўгарадскі” мы завіталі на мінулым тыдні ў чацвер, 6 чэрвеня, і адразу адправіліся на поле каля вёскі Малкава — там у гэты дзень “слаўгарадчане” нарыхтоўвалі травы на будучую зімоўку жывёлы. Праца на полі літаральна кіпела, і тэхнікі, і людзей сабралася нямала. Адны трактары ішлі па пракосах, зразаючы, падбіраючы і здрабняючы травы. Побач, у пары з імі, ішлі машыны, куды адпраўлялася ўжо здробненая зялёная маса. Як толькі кузаў напаўняўся, машына кіравалася да сянажнай ямы, а яе месца тут жа займала новая, што паспела ўжо вярнуцца парожняй. І мы пастараліся так павесці нашу карэспандэнцкую работу, каб не замінаць гэтаму бесперапыннаму працэсу і па мінімуме адрываць механізатараў ад іх работы.

Як і летась, хлебаробы “Слаўгарадскага” працуюць сумесна з калегамі з “Глускай Зары”, доля аграфірмы ў гэтым зборным атрадзе — два кормаўборачныя комплексы, шэсць машын для адвозкі, касілка, граблі і “Кіравец”, які трамбуе зялёную масу. Пра гэта нам расказаў дырэктар аграфірмы “Слаўгарадскі” Уладзімір Штылёў, дадаўшы, што працуюць механізатары не толькі на палях сваіх і “Глускай Зары” — пры неабходнасці едуць на помач і іншым гаспадаркам раёна.

“Ідуць касцы, звіняць іх косы…” — памятаеце гэтыя коласаўскія радкі? Сучасныя касцы не ідуць, а едуць, і косы іх агрэгатаў займаюць адразу па некалькі пракосаў, а самі гэтыя агрэгаты могуць не толькі касіць: яны тут жа падбіраюць і здрабняюць траву, застаецца толькі высыпаць і адвезці па назначэнні. На такім комплексе ў “Слаўгарадскім” сёлета заняты Сяргей Жаўнер, які адным з першых трапіў у аб’ектыў нашага фотаапарата. Працавала на полі ў Малкаве і касілка КПР-6, прымацаваная да трактара “Беларус-3522”, ім кіраваў Аляксандр Філіпенка. Скошаную траву тут жа складваў у валкі на МТЗ-82 з “граблямі” Сяргей Дзешкавец (у “Слаўгарадскім”, дарэчы, працуе не так даўно), а за ім ужо ішоў на “падборшчыку” КВК-800 (гэты комплекс падбірае і здрабняе траву) Яўген Філіпенка. На хвілінку па нашай просьбе яны спынілі гэты свой добра наладжаны працэс і папазіравалі для нашай газеты. Заўважу між іншым, што падчас фотасесій усе механізатары амаль не саромеліся, былі зусім не скаваныя, паводзілі сябе вольна і смела, быццам якія прафесійныя фотамадэлі. І праўда, падумала я: тут, на гэтым полі, на гэтай зямлі, яны на сваім месцы, яны сапраўдныя гаспадары гэтых палёў, дык чаму ім паводзіць сябе неяк па-іншаму?

На адвозку зялёнай масы ў гаспадарцы выдзелена шэсць адзінак тэхнікі, адпаведна, працуе на іх таксама шэсць чалавек, гэта Аляксей Хромчанка, Аляксандр Кірылаў, Канстанцін Кірылаў, Васіль Касько, Мікалай Штылёў і Васіль Калецкі. З некаторымі нам удалося сустрэцца і сфатаграфаваць іх на полі.

Каля сянажнай ямы ў Сцягу таксама няспынна ішла работа: МАЗы адзін за адным падвозілі траву, а Юрый Меснік сваім важкім “Кіраўцам” (К-700) трамбаваў яе ўжо непасрэдна ў яме.

“Гэта ўжо чацвёртая сянажная яма, якую гаспадарка закладвае ў гэтым сезоне, — растлумачыў начальнік участка № 3 Сяргей Цагельнік. — У Баянаве заклалі сянажную яму болей чым на 1000 тон, у Слаўкавічах — на 950 тон, і яшчэ ў Заеліцы — на 663 тоны. Яма ў Сцягу невялікая, на 600 тон, таму і яе хутка напоўнім, за два дні павінны справіцца. Вось ужо зараз прывезлі 230 тон, да вечара (а раней сямі гадзін з поля ніхто на базу не едзе) будзе ўсе 300, і заўтра закончым”.

Дарэчы, “Слаўгарадскі” — адзін з лідараў у раёне на корманарыхтоўцы. Згодна з раённай зводкай, на 10 чэрвеня гаспадарка нарыхтавала 3859 тон сенажу (23 %) і 293 тоны сена (29 %), на ўмоўную галаву нарыхтавана 3,53 цэнтнера кармавых адзінак. Дырэктар аграфірмы Уладзімір Штылёў глядзіць на будучую зімоўку з аптымізмам: “Травы нядрэнныя, хаця, прызнаюся шчыра, спачатку мы баяліся, што ўкос будзе благі. Сенажу і сена павінны закласці болей, чым летась. Акрамя іншага, надзея на кукурузу, якой пасеялі ў гэты раз на 200 гектараў болей, зялёная маса з гэтых дадатковых плошчаў пойдзе на сілас. Ёсць плошчы ў нас і каб карміць жывёлу цяперашнім днём, у тым годзе падрыхтавалі 120 гектараў пашаў пры фермах, яшчэ 30 гектараў заклалі ўжо ў гэтым сезоне. На днях пачынаем сеяць проса на падкормку”.

Аксана ВАСІЛЕЎСКАЯ

Фота Ганны АЎТУХОВАЙ