Хтосьці сказаў, што на лесвіцу поспеху можна падняцца і выпадкова, дзякуючы ўдаламу збегу абставін, а вось каб замацавацца на ёй і заставацца на дасягнутай вышыні працяглы час, патрэбны і здольнасці, і намаганні. Тое, што харэаграфічны ансамбль “Вясёлка” дзіцячай школы мастацтваў Глуска ўжо 15 гадоў мае ганаровы статус узорнага, сведчыць насамрэч як пра здольнасці яго ўдзельнікаў і выкладчыкаў, так і пра вялікую няспынную работу, што яны вядуць з году ў год.

Мерапрыемства, пра якое тут гаворка, можна было б назваць шараговым, таму што яно праводзілася ў адпаведнасці з планам: званне ўзорнага калектыву пацвярджаецца кожныя тры гады. Аднак арганізавана яно было не як рабочы момант, а як сапраўднае свята, з усёй яго знешняй атрыбутыкай, з адпаведным настроем, з удзячнымі гледачамі. Канцэрт “Танец — гэта жыццё!”, падрыхтаваны Глускай дзіцячай школай мастацтваў, адбыўся 18 мая ў Цэнтры культуры і вольнага часу “Арыён”. Гваздом праграмы быў узорны дзіцячы харэаграфічны ансамбль “Вясёлка”.

Трэба сказаць, што харэаграфічны калектыў у ДШМ з’явіўся ў далёкім 1995 годзе і адразу выклікаў прыхільнасць глушчан. З году ў год павялічвалася скарбонка танцавальных нумароў, паступова яны станавіліся неад’емнай часткай і сапраўдным упрыгажэннем вялікіх раённых мерапрыемстваў. Да звання ўзорнага калектыў ішоў больш за 10 гадоў, атрымаў яго ў 2006 годзе і годна нясе, удзельнічаючы і перамагаючы на танцавальных конкурсах рознага ўзроўню і рознай накіраванасці. Зараз у ансамблі 70 удзельнікаў, навучэнцаў аддзялення харэаграфіі з 1-га па 7-ы клас школы мастацтваў.

Гэты канцэрт складаўся з шаснаццаці нумароў, з іх дванаццаць — гэта танцы, падрыхтаваныя ў 2020 і 2021 гадах. Сваё майстэрства дэманстравалі як самыя маленькія, васьмігадовыя, удзельнікі ансамбля, так і яго выпускніцы (гэтага і нават мінулых гадоў). Танцы былі жартоўныя і драматычныя, калектыўныя і дуэтам, на розныя мелодыі, песні, рытмы. А ад разнастайнасці і рознакаляровасці касцю-маў проста разбягаліся вочы, асабліва ў апошнім нумары, калі на сцэну выйшлі, мабыць, усе 70 танцораў. Усё ў гэтым канцэрце было годна, ладна, да месца — на мой густ і на густ іншых гледачоў, што прыйшлі паглядзець і падтрымаць юных танцораў, у большасці сваёй гэта іх таты, мамы, бабулі ды іншыя сваякі. Яны глядзелі, захапляліся, хлопалі — як прыхільнікі ансамбля. Але ж былі ў зале і людзі незацікаўленыя, спецыялісты ў галіне мастацтва. Гэта начальнік аддзела традыцыйнай творчасці абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і культурна-асветніцкай работы Аляксандр Глуздоў, вядучы спецыяліст гэтага цэнтра Аніта Шчэрбіч, кіраўнік заслужанага аматарскага калектыву Рэспублікі Беларусь фальк-шоу балет “Альянс” Аляксей Лукашэвіч. Яны глядзелі і ацэньвалі як прафесіяналы, каб потым усё прааналізаваць, раскласці па палічках і прыняць рашэнне: пацвердзіў глускі харэаграфічны ансамбль званне ўзорнага ці не. Каб не марудзіць і не ствараць непатрэбнай тут інтрыгі, скажу адразу: так, пацвердзіў. Пры разборы палётаў (у нашым выпадку танцаў) спецыялістамі былі зроблены і нейкія спецыфічныя заўвагі (куды ж без гэтага), але адназначна прагучала, што дзеці моцныя, адчуваецца пастаянная, сістэмная, сур’ёзная карпатлівая работа, асобна пахвалілі намаганні харэографаў па пастаноўцы танцаў (зараз з ансамблем працуюць Сняжана Каржнёва і Марына Рудабелец). Нам жа застаецца пахваліць усіх юных танцораў узорнага ансамбля, за кволымі спінамі якіх — дзясяткі, сотні рэпетыцый, выступленняў, і падзякаваць ім за талент, творчасць, а таксама за радасць, што яны кожны раз дораць нам сваімі выступленнямі. 

Т. ЛУКАШЭВІЧ

Фота аўтара