Стагадовы юбілей адзначыла 1 ліпеня жыхарка вёскі Вільча Ганна Усцінаўна Давыдоўская. Па гістарычных мерках — гэта кароткі перыяд, а вось для аднаго чалавека — нямала, асабліва калі ўявіць, колькі цяжкасцей ды выпрабаванняў прыйшлося пераадолець. Ганна Усцінаўна была сведкам вялікіх гістарычных падзей, якія непасрэдна паўплывалі на яе лёс: давялося перажыць калектывізацыю, фашысцкую акупацыю, пасля вызвалення яна ўносіла свой уклад у аднаўленне гаспадаркі… Хапала складанасцей, страт і ў асабістым жыцці. Ганна была старэйшай сярод дзяцей. Маці з бацькам працавалі ў калгасе, а дзяўчына дапамагала гадаваць чатырох малодшых братоў і сястрычку. Пасля вайны і сама пайшла працаваць у калгас. Як толькі ў вёсцы адкрыўся фельчарска-акушэрскі пункт, перайшла туды працаваць санітаркай. Рана страціла мужа і адна гадавала, вучыла, падымала на ногі дзетак. Дарэчы, сын Анатоль, які зараз жыве разам з Ганнай Усцінаўнай, з вялікай удзячнасцю да маці расказваў менавіта пра гэты перыяд жыцця іх сям’і. Зараз у юбіляркі восем унукаў, дзевяць праўнукаў і ўжо дзве прапраўнучкі.

У дзень такога значнага юбілею Ганна Усцінаўна прымала віншаванні не толькі ад сваіх родных. Павіншаваць яе са стагоддзем ад імя Глускага райвыканкама прыехала старшыня раённага савета ветэранаў Тамара Толсцік, ад імя Казловіцкага сельвыканкама — яго старшыня Уладзімір Каблаш. Начальнік Глускага РАУС Сяргей Красавін і вядучы спецыяліст групы па грамадзянстве і міграцыі Ала Лабейка ўручылі юбілярцы новы пашпарт, бо тэрмін дзеяння старога выйшаў якраз з наступленнем 100 гадоў.

Ганна Усцінаўна з радасцю і крыху з хваляваннем прымала падарункі, кветкі і дзякавала гасцям за ўвагу, добрыя словы і шчырыя пажаданні. Мы ж у сваю чаргу таксама далучаемся да віншаванняў і зычым Ганне Усцінаўне перш за ўсё здароўя, а яшчэ бадзёрасці і жыццёвага аптымізму.

В. ЯНУШЭЎСКАЯ

Фота аўтара